Les geven in het Spaans...

Eerst en vooral wil ik even zeggen dat ik super blij ben dat jullie vanaf nu ook een beetje kunnen genieten van het zonnetje daar in België. Het zal er wel niet zo hard stralen als hier, maar het is in ieder geval een goed begin. Bij deze: drink er allemaal op een terrasje ene op mij. En binnen een maandje zullen we opnieuw samen terrasjes kunnen doen. In de tussentijd blijf ik mij hier rot amuseren.. 

Vorige week donderdag zijn we een stukje van Guayaquil gaan bezoeken dat we nog niet eerder hadden ontdekt. In het midden van deze chaotische en luidruchtige stad bevindt zich een stukje natuur. Er lopen allemaal gekke diertjes tussen de exotische planten. Het is een heel mooi plekje. Hier konden we kennis maken met de rustige kant van Guayaquil. Er is toch nog iets positiefs te zeggen dus over de lelijke grootstad waar we nu al twee maanden wonen.

De dag erna was het de verjaardag van Sien. Uiteraard moest dit gevierd worden. Er zijn er niet veel die kunnen zeggen dat ze een keer verjaard zijn op een ander continent. Ik en de twee andere meisjes hadden voor haar een klein ontbijtje gemaakt. ’s Middags vierden we Sien ook nog eens goed met een zelfgemaakte taart van Martha. Het was een kaastaart met aardbeiensaus. We waren allemaal een beetje achterdochtig, aangezien de kaas hier een vreemd nasmaakje heeft. Maar buiten het feit dat de taart heel zwaar was, kan ik er niets negatiefs over zeggen. ’s Avonds trakteerden we Sien op een fajita’tje en gingen we naar de cinema. De film die we kozen dateerde uit 2011 en was niet echt super geweldig, maar het was een gezellige avond. Hopelijk heeft onze jarige er ook van genoten.

De dag erna besteedden we veel tijd aan de schoolwerkjes die maar blijven opstapelen. Er komt geen einde aan. maar gelukkig was het een productieve dag en hebben we onze werkstapel toch wat kunnen verkleinen.

Zondag zijn we naar een stadje aan de zee geweest, Las Playas. Hier hebben we weer gennoten van de zon. Hopelijk bruinen we nog steeds een beetje bij. Helaas kunnen we daar zelf niet meer over oordelen, want onze bikini stond al langer in onze huid gebruind. De zee was eigenlijk wel een beetje lelijk daar, in vergelijking met de Galapagos eilanden. Maar dat kan natuurlijk niet anders, we hebben er toch van genoten. En ons zeedagje hebben we afgesloten met een heerlijke empanada napolitana, njamie.

Maandag zijn we samen met Martine en Ayla onze eerste les gaan geven over de menstruele cyclus en anticonceptie. Ik moet toegeven dat ik toch wel wat zenuwen had, dit moest namelijk allemaal in het Spaans uitgelegd worden aan de mensen. Achteraf zijn we nog wat folders en condooms op straat gaan uitdelen. Het is toch een beetje vreemd om te beseffen dat seks in dit deel van de wereld echt nog een heel groot taboe is. Steeds als we de mensen een condoom gaven durfden ze er amper naar te kijken. Hopelijk gebruiken ze ze goed. Ik heb alleszins het gevoel dat ik een klein steentje heb kunnen bijdragen vandaag aan de kennis van de Ecuadoriaanse bevolking in verband met preventie van tienerzwangerschappen. Al is dat kleine steentje misschien meer een zandkorreltje..

Tot de volgende,

En binnen 28 dagen in real life (voor de meesten toch).

XX Ems